วันพุธที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2550

วันเกิด...วันของใคร

วันเกิด...วันของใคร

"วันสำคัญของคนสามคน คือ เรา พ่อ และแม่"
ฉันมักจะเกิข้อโต้แย้งในใจเสมอ

เวลาเพื่อนพาเพื่อไปเลี้ยงวันเกิด

และที่สำคัญ...เจ้าของวันเกิดคือคนเลี้ยง

ฉันไม่เข้าใจว่า...ใครกำหนดค่านิยมนี้ขึ้นมา

พอใครเกิดทีไร...ผู้คนรอบข้างก็จะรุมถามกันว่า...

ไปเลี้ยงที่ไหน...ไม่เลี้ยงหรอ

ฉันไม่เห็นความจำเป็นอย่างยิ่งว่าต้องเลี้ยงใครๆ

ถ้าจะเลี้ยง...เพื่อนน่าจะเลี้ยงเรามากกว่า...

เหมือนแสดงความยินดีที่ได้เกิดมา

และหากเป็นเพื่อนที่ดี...ฉันก็รู้สึกว่า...

วันนั้นน่าจะเป็นวันที่เราทำอะไรให้เขาเป็นพิเศษ

นั่นสำหรับความน่าจะเป็นของผู้ที่เป็นเพื่อนเจ้าของวันเกิดพึงระลึก
สำหรับเจ้าของวันเกิด...

ความจำเป็นจริงๆที่ต้องทำในวันเกิด

น่าจะคือการระลึกถึงผู้ให้กำเนิดเรามา...

เป็นวันสำคัญสำหรับคนสามคน คือ เรา พ่อ และแม่...

ในวันเกิดของทุกปี...คนที่เราควรเข้าไปกราบขอบคุณคือพ่อแม่

ถ้าคิดจะเลี้ยงใครซักคน...ก็ควรเป็นเขา อยู่ไกลกันเราก็เป็นฝ่ายโทรไปหาเขา

แม่ฉันเคยพูดว่า...เรื่องอะไรฉันต้องโทรมาอวยพรวันเกิดให้แก

แกตังหากที่ควรโทรมาขอบคุณฉัน...ในฐานะที่ฉันเป็นผู้ให้กำเนิด

ก็ถูกของแม่จริงๆ...

มันไม่ใช่เรื่องขอของขวัญจากพ่อแม่ หรือพ่อแม่อวยพรวันเกิดให้...

แต่มันเป็นวันหนึ่งแห่งการระลึกถึงบุญคุณ

"วันเกิด" คือวันที่เราควรพาไปเลี้ยงข้าว สังสรรค์เฮฮา

อยู่ร่วมกับเราในวันนั้น ก็คือ "พ่อแม่"

ฉันถือว่าของขวัญที่วิเศษสุดที่ฉันได้รับตลอดมา...ก็คือตัวฉันเอง

และมีคนสองคนเท่านั้นที่ให้ฉัน...คือ..."พ่อกับแม่"

***จบ***
ไปเอามาจากเด็กดี มะได้คิดเองหรอก !! หน้ายังงี้เรื่องแบบนี้คิดมะค่อยออกหรอก
แบบว่าใกล้จาถึงวันเกิดละ (มะได้ทวงของขวัญนา อิอิ)
มีแต่ภาษาฝรั่งเศสเด๋วมันจะอ่านมะค่อยรุเรื่อง ขอภาษาไทยเข้าใจง่ายๆหน่อยเหอะ
เพลงนี้ชื่อเพลงว่า เพื่อนเอ๋ย ของน้อย วงพรู
เพราะเนอะ ความหมายก้อดี
ซึ้งงงง...

ไม่มีความคิดเห็น: